Projektowanie instalacji sanitarnych, wentylacja, systemy klimatyzacji, wentylacja laboratoriów
Projektowanie instalacji sanitarnych, wentylacja, systemy klimatyzacji, wentylacja laboratoriów
System VAV to skrót od angielskiego zwrotu „Variable Air Volume”. Oznacza to zmienny przepływ powietrza w systemach wentylacji i klimatyzacji.
Na sieci kanałów nawiewnych i wyciągowych zamontowane są specjalne przepustnice. Każda z przepustnic wyposażona jest w siłownik, układ elektroniczny oraz układ pomiarowy badający spadek ciśnienia na przepustnicy a w konsekwencji przepływ powietrza. Mając na układzie wentylacyjnym rozmieszczone regulatory VAV możemy do każdego fragmentu instalacji dostarczać zmienną ilość powietrza. Od czego zależy zmienna ilość powietrza nawiewana do pomieszczenia i wyciągana z pomieszczenia? Układy VAV mogą być sterowane stężeniem dwutlenku węgla lub temperaturą w wybranym pomieszczeniu. Jeśli czujnik temperatury lub stężenia dwutlenku węgla na wywiewie zarejestruje zmianę parametrów zadanych układ wentylacji zwiększa lub zmniejsza wydajność powietrza w wybranym pokoju. Zasada ta obowiązuje we wszystkich pomieszczeniach objętych systemem VAV.
W systemie wentylacji następować będą ciągła zmiany przepływu powietrza nawiewanego i wyciąganego. Wydajność systemu wentylacyjnego będzie zmieniać się w zależności od ilości osób w budynku (dwutlenek węgla) bądź zysków ciepła w pomieszczeniach. Systemy VAV projektowane są i budowane w celu osiągnięcia oszczędności związanych z eksploatacją systemów wentylacyjnych. Zmniejszenie ilości energii do podgrzania lub schłodzenia powietrze gdy budynek nie jest wykorzystywany w nocy lub porze gdy nie pracują ludzie.
Nasza firma wykorzystuje systemy VAV w innym celu. Bardzo często realizujemy skomplikowane instalacje obsługujące laboratoria chemiczne. System VAV znakomicie sprawdza się w pomieszczeniach w których trzeba precyzyjnie dostarczyć w odpowiednim czasie pewien strumień powietrza. Przykładem może być laboratorium chemiczne w którym zamontowane są dwa ICP (spektrometry) oraz trzy dygestoria. Każdy z spektrometrów musi posiadać podłączenie do wentylacji wyciągowej (2×250 m3/h). Przez pojedyncze dygestorium wypływa od 200 do 600 m3/h. Opisane urządzenia mogą być włączane niezależnie. Dodatkowo dochodzi informacja, że ogólna stała wentylacja laboratorium wymaga 8 wymian świeżego powietrza na godzinę co stanowi 1200 m3/h. Zatem minimalna wentylacja musi być na poziomie 1200 m3/h a maksymalna 2300 m3/h. Sekwencje pacy tego laboratorium mogą być bardzo złożone. Oczywiście przykład jest uproszczony aby zrozumieć zasadę działania systemu VAV i nie będziemy szczegółowo tego opisywać. Nam zależy na podaniu w danym czasie, w odpowiednie miejsce, odpowiednią ilość powietrza w opisanym przedziale od 1200 m/h – 2300 m3/h. Co za tym idzie zmiana wymaganego przepływu na nawiewie i wyciągu wymusza zmianę obrotów wentylatorów w centrali. Dalszą konsekwencją jest zmiana ilości energii potrzebnej do ogrzania lub schłodzenia powietrza wentylacyjnego. Kiedy system VAV pracuje z maksymalnym wydatkiem, nagrzewnica lub chłodnica również musi dostarczyć więcej energii. Kiedy w laboratorium ICP oraz dygestoria są wyłączone wydatek jest mniejszy i obciążenie nagrzewnicy lub chłodnicy spada.
Tak zbudowany układ wentylacji z zastosowaniem układu VAV zapewnia zawsze optymalny przepływ w danym miejscu, zapewnia oszczędności energetyczne, zmniejsza hałas. Najważniejszą zaletą systemów VAV w laboratoriach jest zawsze utrzymanie odpowiedniego przepływu i jego kontrola. Przy zastosowaniu zwykłego systemu wentylacji nie wiemy czy przepływ przez dygestorium jest wystarczający (zatrucie pracowników związkami chemicznymi) lub czy wyciąg przy ICP pracuje z złożonym wydatkiem (uszkodzenie ICP).